Czym jest Delegated Proof-of-Stake (DPoS)?

Delegated Proof-of-Stake (DPoS) to mechanizm konsensusu, w którym użytkownicy sieci głosują i wybierają delegatów, którzy będą weryfikować następny blok. Powstał w 2013 roku jako rozwinięcie klasycznego Proof-of-Stake (PoS), aby zwiększyć jego efektywność i zapewnić bardziej demokratyczny proces weryfikacji bloków. Ma on własne zasady działania, które omówimy poniżej.

Jak działa algorytm DPoS?

Niektórzy eksperci krytykują Proof-of-Stake (PoS) za centralizację mocy w rękach użytkowników posiadających największe ilości tokenów. DPoS próbuje rozwiązać ten problem. Delegated Proof-of-Stake, podobnie jak PoS, opiera się na systemie stakowania, ale działa w bardziej demokratyczny sposób: użytkownicy sami głosują w sieci i wybierają delegatów (walidatorów), którzy będą weryfikować i generować następny blok. Dozwolona jest tylko ograniczona liczba takich walidatorów, którzy są później wymieniani na innych. To wymaganie jest niezbędne, aby zapewnić demokratyczny charakter procesu.

Jeśli delegat poprawnie zatwierdzi blok przy potwierdzaniu transakcji, otrzymuje nagrodę, którą może następnie podzielić między osoby, które na niego głosowały. Użytkownicy, którzy stakowali więcej tokenów, mogą otrzymać większą część nagrody od walidatora.

Ważne jest, aby pamiętać, że w celu zapewnienia zasady demokracji, wyborcy zachowują kontrolę nad systemem. Użytkownicy mogą zarówno powoływać walidatora, jak i usuwać go z pracy, jeśli zauważą jakiekolwiek nieuczciwe działania z jego strony. Dlatego dobra reputacja i pozytywne opinie są kluczowe, aby być wybieranym na delegata wielokrotnie.

Zalety i wady DPoS

DPoS ma swoje zalety i wady. Przyjrzyjmy się im dokładniej.

Zalety:

• Niski próg wejścia: nie musisz kupować drogiego sprzętu, jak w przypadku algorytmu PoW, aby uczestniczyć w potwierdzaniu transakcji i tworzeniu bloków, więc każdy może zostać delegatem.

• Demokracja: użytkownicy samodzielnie kontrolują pracę walidatorów poprzez głosowanie, co zapewnia przejrzystość procesu.

• Skalowalność: w sieci uczestniczy ograniczona liczba delegatów, którzy są szybko wymieniani, co zapewnia wysoką prędkość i nieprzerwaną pracę DPoS.

• Ekologiczność: walidatorzy nie wymagają specjalistycznego sprzętu ani dużych ilości energii do pracy, co ma pozytywny wpływ na środowisko.

Wady:

• Zależność od delegatów: system wymaga dużej liczby zainteresowanych i dobrze poinformowanych walidatorów, którzy pozostają aktywni. Jeśli jest ich niewielu lub pracują powoli, użytkownicy ponoszą straty. Ta zależność może stanowić przeszkodę dla nowych użytkowników, którzy mają trudności z wyborem odpowiedniego delegata do potwierdzania transakcji.

• Złośliwi delegaci: ograniczona liczba delegatów stwarza możliwość zmowy, co oznacza, że sieć DPoS może być podatna na atak 51%, w którym większość uczestników działa złośliwie w swoich własnych celach.

Kryptowaluty korzystające z mechanizmu DPoS

Obecnie DPoS nie jest szeroko stosowane z różnych powodów, w tym wysoką konkurencją z PoW i PoS. Niemniej jednak istnieje wiele udanych przypadków kryptowalut, które działają dobrze na mechanizmie Delegated Proof-of-Stake. Omówmy je dokładniej:

• Tron: jest to platforma cyfrowa oparta na blockchainie, zaprojektowana głównie do hostowania aplikacji rozrywkowych, gdzie delegaci nazywani są super przedstawicielami (SR). Istota pracy polega na tym, że użytkownicy głosują na pięciu SR w każdej elekcji. 27 kandydatów, którzy otrzymają najwięcej głosów, zostają mianowani SR.

• Sui: jest to zdecentralizowana sieć, która oferuje wysoką prędkość i niskie opłaty. Zasada DPoS w tym przypadku polega na tym, że posiadacze SUI samodzielnie wybierają delegatów zaproponowanych przez platformę. Zwykle jest to mała grupa ludzi, która nie zmienia się w czasie.

• Solana: jest to blockchain, który oferuje wysoką prędkość i niskie opłaty. W tym przypadku DPoS działa w następujący sposób: najpierw walidatorzy głosują, następnie sieć agreguje dane głosów, uwzględniając udział każdego walidatora, i osiąga konsensus.

Jak widać, systemy DPoS mogą być implementowane na różne sposoby, w zależności od celów twórców. W efekcie zasada działania DPoS różni się w zależności od sieci.

DPoS vs. PoS i PoW

Przyjrzyjmy się dokładniej różnicom między DPoS a najpopularniejszymi mechanizmami konsensusu, czyli Proof-of-Stake (PoS) i Proof-of-Work (PoW). W rzeczywistości jest to dość proste: w przeciwieństwie do PoS i PoW, Delegated Proof-of-Stake został opracowany w celu zwiększenia efektywności i zapewnienia demokracji.

• Proof-of-Work wymaga znacznej mocy obliczeniowej i zużycia energii, co ma negatywny wpływ na środowisko. Ta metoda zapewnia również niską prędkość, ponieważ górnicy (walidatorzy) rozwiązują skomplikowane matematyczne zagadki.

• Proof-of-Stake wymaga stakowania własnych tokenów w sieci, za co walidatorzy otrzymują nagrody. Wadą tego mechanizmu jest to, że potencjalnie faworyzuje tych, którzy posiadają największą liczbę stakowanych tokenów.

Delegated Proof-of-Stake, z kolei, dąży do rozwiązania problemu efektywności i demokracji, aby połączyć wysoką prędkość i uczciwe podejście.

W dzisiejszym artykule opowiedzieliśmy o jednym z najefektywniejszych mechanizmów konsensusu, Delegated Proof-of-Stake (DPoS). Jak każdy system, ma swoje wady i zalety, ale duże zainteresowanie ze strony deweloperów wskazuje na obiecujący charakter tej metody. W przyszłości DPoS może stać się poważnym konkurentem dla popularnych dziś mechanizmów konsensusu, takich jak PoS i PoW.

Czy ten artykuł był pomocny? Daj nam znać w komentarzach.