Czym są formacje Falling i Rising Wedge w tradingu

Spośród wszystkich formacji wykresów w tradingu, klin jest jedną z najłatwiejszych do rozpoznania. Dlaczego? Bo wygląda dokładnie tak, jak brzmi — wykres w kształcie stożka, szeroki z jednej strony i zwężający się z drugiej. W tym artykule omówimy spadające i rosnące kliny, jak je rozpoznawać oraz jak z nich korzystać w handlu. Zaczynajmy!

Czym jest formacja klinu spadkowego (Falling Wedge)?

Klin spadkowy to bycza (wzrostowa) formacja wykresu pojawiająca się wtedy, gdy cena nadal spada, ale z malejącym impetem. Zauważysz, że zarówno szczyty, jak i dołki są coraz niższe, ale odległość między nimi się zmniejsza. Na wykresie linie zaczynają się do siebie zbliżać. Zazwyczaj sygnalizuje to, że sprzedający tracą siłę, a kupujący po cichu przejmują inicjatywę. Gdy cena wybije górą ponad górną linię, często rozpoczyna nowy trend wzrostowy.

Czym jest formacja klinu wzrostowego (Rising Wedge)?

Klin wzrostowy to niedźwiedzia (spadkowa) formacja pojawiająca się, gdy ceny rosną, ale impet słabnie. Szczyty i dołki wciąż pną się w górę, lecz coraz wolniej i coraz bliżej siebie, tworząc zwężający się kształt. Sugeruje to, że kupujący tracą przewagę, a sprzedający zyskują na sile. Kiedy cena ostatecznie wybija dołem poniżej dolnej linii, często prowadzi to do rozpoczęcia trendu spadkowego.

Jak rozpoznać te formacje?

Aby wychwycić klin spadkowy, szukaj trendu spadkowego, który „traci paliwo”. Cena dalej rysuje coraz niższe szczyty i dołki, ale coraz bliżej siebie, tworząc stożek skierowany w dół — to właśnie Twój Falling Wedge.

W przypadku klina wzrostowego odwróć logikę. Cena rośnie, ale coraz słabiej. Szczyty ledwie przebijają poprzednie, dołki „doganiają”, a całość zwęża się w punkt skierowany w górę. To jak rynkowe zawahanie — zwykle zapowiadające zbliżającą się zmianę kierunku.

Wizualnie wygląda to tak:

Jak wykorzystać te formacje w tradingu?

Traderzy używają klinów spadkowych i wzrostowych do analizy dynamiki rynku i identyfikowania potencjalnych okazji zyskownych transakcji. Oto jak te formacje pomagają:

1. Wyznaczanie punktu wejścia. Klin spadkowy oznacza, że kupno rozważamy dopiero po wybiciu w górę; klin wzrostowy otwiera wejście sprzedażowe po wybiciu w dół. Chroni to przed przedwczesnymi transakcjami i pomaga działać dopiero przy potwierdzonym kierunku ruchu.

2. Ustawianie stop lossów. Klin zwęża się ku końcowi; pozwala to umieścić stop loss bardzo blisko poziomu wybicia i ograniczyć ryzyko. Przy klinie spadkowym stop ustaw tuż poniżej jego dolnej linii, a przy klinie wzrostowym — tuż powyżej górnej. Takie podejście chroni kapitał nawet przy nieudanym sygnale i poprawia stosunek zysku do ryzyka.

3. Określanie potencjału ruchu. Wysokość klina — odległość między jego najszerszymi punktami — często wskazuje, jak daleko cena może dojść po wybiciu. Im wyższy klin, tym większy potencjał ruchu.

4. Prognozowanie zachowania rynku. Kliny pomagają rozpoznać, kiedy rynek jest „wyczerpany”. Klin spadkowy zwykle oznacza, że trend spadkowy może dobiegać końca i zbliża się odbicie. Klin wzrostowy sugeruje, że obecny trend wzrostowy traci impet i spadek może być tuż za rogiem. W obu przypadkach kliny pomagają znaleźć dobre wejścia — zwłaszcza gdy rynek ma się odwrócić lub zrobić przerwę.

Zalety i wady klinów spadkowych oraz wzrostowych

Dla Twojej wygody zebraliśmy zalety i wady tych formacji w jednej poręcznej tabeli:

Spotkałeś kiedyś którąś z tych formacji? Wykorzystałeś ją w praktyce? Jak poszło? Podziel się doświadczeniem poniżej!