ثبات سهام واگذار شده (DPoS) چیست؟

Delegated Proof-of-Stake (DPoS) یک مکانیزم اجماع است که در آن کاربران شبکه رأی می‌دهند و نمایندگان را برای تأیید بلاک بعدی انتخاب می‌کنند. این مکانیزم در سال 2013 از الگوریتم سنتی Proof-of-Stake (PoS) به منظور افزایش کارایی و اطمینان از فرآیند تأیید بلاک‌های دموکراتیک‌تر ایجاد شد. DPoS اصول عملکرد خاص خود را دارد که در ادامه به آن خواهیم پرداخت.

الگوریتم DPoS چگونه کار می‌کند؟

برخی از کارشناسان، مکانیزم Proof-of-Stake (PoS) را به دلیل تمرکز قدرت در دست کاربرانی که بیشترین توکن‌ها را دارند، نقد می‌کنند. DPoS در تلاش است تا این مشکل را حل کند. مانند PoS، DPoS نیز از سیستم استیکینگ استفاده می‌کند، اما DPoS به شیوه‌ای دموکراتیک‌تر عمل می‌کند: کاربران خود شبکه را رأی‌دهی کرده و نمایندگان (معتبرها) را برای تأیید و ایجاد بلاک بعدی انتخاب می‌کنند. تعداد محدودی از چنین معتبرهایی مجاز هستند و این افراد بعداً با افراد دیگر جایگزین می‌شوند. این محدودیت برای اطمینان از جنبه دموکراتیک فرآیند ضروری است.

اگر یک نماینده به درستی یک بلاک را تأیید کند، در حالی که تراکنش را تأیید می‌کند، پاداشی دریافت می‌کند که می‌تواند آن را بین افرادی که به او رأی داده‌اند توزیع کند. کاربران با استیک کردن توکن‌های بیشتر می‌توانند سهم بیشتری از پاداش نماینده دریافت کنند.

مهم است که توجه داشته باشید، برای رعایت اصل دموکراسی، رأی‌دهندگان کنترل سیستم را حفظ می‌کنند. کاربران می‌توانند هم نماینده‌ای را منصوب کنند و هم در صورت مشاهده هر گونه اقدام نادرست از جانب آن‌ها، او را از کار برکنار کنند. بنابراین، داشتن شهرت خوب و نقدهای مثبت برای انتخاب شدن به عنوان نماینده در دفعات متعدد بسیار مهم است.

مزایا و معایب DPoS

DPoS دارای مزایا و معایب خاص خود است. در اینجا به طور مفصل به آن‌ها خواهیم پرداخت.

مزایا:

• آستانه ورود پایین: برای شرکت در تأیید تراکنش‌ها و ایجاد بلاک، نیازی به خرید تجهیزات گران‌قیمت مانند الگوریتم PoW نیست، بنابراین هر کسی می‌تواند نماینده شود.

• دموکراسی: کاربران از طریق رأی‌دهی به طور مستقل بر عملکرد معتبرها نظارت می‌کنند که این باعث شفافیت فرآیند می‌شود.

• مقیاس‌پذیری: تعداد محدودی از نمایندگان در شبکه مشارکت می‌کنند و آن‌ها سریعاً جایگزین می‌شوند که باعث می‌شود DPoS به صورت سریع و بدون وقفه عمل کند.

• دوستدار محیط زیست: معتبرها نیازی به تجهیزات تخصصی یا مصرف زیاد انرژی برای کار ندارند که این تأثیر مثبتی بر محیط زیست دارد.

معایب:

• وابستگی به نمایندگان: سیستم به تعداد زیادی از معتبرهای فعال و آگاه وابسته است. اگر تعداد کمی معتبر وجود داشته باشد یا آن‌ها به آرامی عمل کنند، کاربران متضرر خواهند شد. این وابستگی می‌تواند برای کاربران جدید در انتخاب نماینده مناسب برای تأیید تراکنش مشکل‌ساز شود.

• نمایندگان مخرب: تعداد محدود نمایندگان می‌تواند منجر به تبانی شود، به این معنا که شبکه DPoS ممکن است در معرض حملات 51% قرار گیرد که در آن اکثریت شرکت‌کنندگان برای منافع خود اقدام می‌کنند.

ارزهای دیجیتال با مکانیزم DPoS

در حال حاضر، DPoS به دلایل مختلف مانند رقابت بالا با PoW و PoS، به طور گسترده استفاده نمی‌شود. با این حال، موارد موفق زیادی در دنیای کریپتو وجود دارد که به خوبی بر اساس مکانیزم Delegated Proof-of-Stake کار می‌کنند. در اینجا به برخی از آن‌ها می‌پردازیم:

• ترون: این یک پلتفرم دیجیتال مبتنی بر بلاکچین است که به طور عمده برای میزبانی برنامه‌های سرگرمی طراحی شده است، که در آن نمایندگان به نام سوپر نمایندگان (SR) شناخته می‌شوند. ماهیت کاری این است که کاربران برای پنج SR در هر انتخابات رأی می‌دهند. 27 نامزدی که بیشترین رأی را دریافت کنند، به عنوان SR منصوب می‌شوند.

• سویی: این یک شبکه غیرمتمرکز است که سرعت بالا و کارمزدهای پایین ارائه می‌دهد. در اینجا، مکانیزم DPoS به این صورت است که دارندگان سویی به طور مستقل نمایندگان پیشنهاد شده توسط پلتفرم را انتخاب می‌کنند. معمولاً این گروه کوچک از افراد تغییر نمی‌کند.

• سولانا: این یک بلاکچین است که سرعت بالا و کارمزدهای پایین ارائه می‌دهد. در این مورد، DPoS به این صورت استفاده می‌شود: ابتدا نمایندگان رأی می‌دهند، سپس شبکه داده‌های رأی را جمع‌آوری می‌کند و با در نظر گرفتن سهم هر نماینده، به توافق می‌رسد.

همانطور که می‌بینید، سیستم‌های DPoS می‌توانند به روش‌های مختلف پیاده‌سازی شوند، بسته به اهداف توسعه‌دهندگان. بنابراین، اساس عملکرد DPoS بستگی به شبکه دارد.

مقایسه DPoS با PoS و PoW

بیایید نگاهی دقیق‌تر به تفاوت‌های بین DPoS و محبوب‌ترین مکانیزم‌های اجماع، یعنی Proof-of-Stake (PoS) و Proof-of-Work (PoW) بیندازیم. در واقع، تفاوت آن‌ها بسیار ساده است: برخلاف PoS و PoW، Delegated Proof-of-Stake به منظور افزایش کارایی و اطمینان از دموکراسی توسعه یافته است.

• Proof-of-Work به قدرت محاسباتی و مصرف انرژی زیادی نیاز دارد که تأثیر منفی بر محیط زیست دارد. این روش همچنین به دلیل حل معادلات ریاضی پیچیده توسط ماینرها (معتبرها)، سرعت کمی دارد.

• Proof-of-Stake نیاز به استیک کردن توکن‌های خود در شبکه دارد که سپس معتبرها پاداش دریافت می‌کنند. نقطه ضعف این مکانیزم این است که ممکن است به نفع کسانی باشد که بیشترین تعداد توکن‌های استیک شده را دارند.

Delegated Proof-of-Stake در عوض به حل مشکل کارایی و دموکراسی پرداخته و هدف آن ترکیب سرعت بالا و رویکرد منصفانه است.

در نتیجه، در مقاله امروز، در مورد یکی از کارآمدترین مکانیزم‌های اجماع، Delegated Proof-of-Stake (DPoS) صحبت کردیم. مانند هر سیستم دیگری، این مکانیزم مزایا و معایب خاص خود را دارد، اما توجه گسترده از سوی توسعه‌دهندگان نشان‌دهنده ویژگی‌های امیدوارکننده این روش است. در آینده، DPoS ممکن است به رقیب قدرتمندی برای مکانیزم‌های اجماع محبوب امروزی مانند PoS و PoW تبدیل شود.

آیا این مقاله برای شما مفید بود؟ نظرات خود را در بخش کامنت‌ها با ما در میان بگذارید.