عرضه حداکثری در ارز دیجیتال چیست؟

دنیای ارز دیجیتال دارای اصطلاحات و مفاهیم زیادی است که سوالاتی را در ذهن کاربران به ویژه مبتدیان ایجاد می کند. یکی از مهمترین مواردی که باید درک شود مفهوم حداکثر عرضه است.

حداکثر عرض مقدار سکه ها یا توکن هایی است که در طول عمر یک ارز رمزنگاری شده تعیین شده وجود خواهد داشت. وقتی حداکثر عرضه به دست می آید ، دیگر نمی توان از این ارز استخراج یا ایجاد کرد. این ویژگی برای بسیاری از ارزهای رمزنگاری شده حیاتی است زیرا کمبود آنها را تعریف می کند و می تواند بر ارزش آنها در طول زمان تأثیر بگذارد.

ساده ترین مثال برای درک بهتر آن بیت کوین است: در داخل پروتکل اولیه آن ، طراحی شده است که حداکثر مقدار سکه هایی که ممکن است ایجاد شود 21 میلیون کاملا شبیه طلا است—عرضه محدودی از آن در این سیاره وجود دارد ، و به همین دلیل حتی در زمان تورم و لرزش های اقتصادی ارزشمند باقی می ماند. بیت کوین به همان شیوه عمل می کند اما در قلمرو رمزنگاری ، و به همین دلیل است که سرمایه گذاران اغلب به آن به عنوان "طلای دیجیتال"اشاره می کنند.

با این حال ، مدل بیت کوین تنها مدلی نیست که در رمزنگاری وجود دارد. ما لیستی از انواع احتمالی حداکثر عرضه را آماده کرده ایم ، بنابراین می توانید آن را بهتر درک کنید:

• عرضه محدود (حداکثر عرضه ثابت): تعداد کل سکه ها از پیش تعریف شده و ثابت است. هیچ سکه جدیدی ایجاد نخواهد شد وقتی حداکثر عرضه به دست آید. مثال: بیت کوین (BTC).

• عرضه تورمی (عرضه نامحدود): بدون حداکثر عرضه ، و سکه ها یا نشانه های جدید به طور مداوم ایجاد می شوند. مثال: اتریوم (ETH).

• عرضه تورم (مکانیزم سوختگی): کل عرضه با گذشت زمان کاهش می یابد. این کار معمولا به صورت دوره ای انجام می شود "سوزاندن" یا عمدا درصد مشخصی از کل عرضه را با ارسال آن به یک آدرس خاص که هیچ کس نمی تواند به آن دسترسی داشته باشد ، از بین می برد. سوزاندن اثر تورمی دارد و از ارز رمزنگاری شده در برابر تورم و افزایش بازار محافظت می کند.

• عرضه از پیش استخراج شده: همه سکه ها در ابتدا ایجاد می شوند و هیچ سکه جدیدی استخراج یا صادر نمی شود. حداکثر عرضه اغلب قبل از پخش شبکه ثابت و ثابت می شود. مثال: ریپل (XRP).

چرا حداکثر عرضه مهم است ؟

حداکثر عرضه یک ارز رمزنگاری شده یک عامل بسیار مهم است که بر کمبود ، نرخ تورم و ارزش بلند مدت دارایی تأثیر می گذارد.

اگر ارز در میان کاربران محبوب شود ، حداکثر عرضه ثابت یا محدود آن کمبود ایجاد می کند ، که اغلب منجر به رشد ارزش می شود زیرا به دست آوردن دارایی سخت تر می شود. ارزهای با حداکثر عرضه ثابت از تورم جلوگیری می کنند ؛ پس از رسیدن به حداکثر مقدار ، هیچ واحد دیگری نمی تواند صادر شود ، که تضمین می کند که ارز با افزایش عرضه کاهش ارزش نمی یابد.

عرضه کنترل شده اغلب به عنوان یک عامل مهم در هنگام در نظر گرفتن سرمایه گذاری بلند مدت در رمزنگاری دیده می شود. یک دارایی با عرضه نامحدود می تواند با کاهش مداوم ارزش مواجه شود ، در حالی که عرضه محدود ممکن است با افزایش تقاضا و ثابت ماندن عرضه ، قیمت را افزایش دهد.

بنابراین ، دانستن حداکثر عرضه ارز تعیین شده برای کسانی که سرمایه گذاری در آن را در نظر می گیرند ، به ویژه با چشم انداز بلند مدت ، بسیار مهم است. این اطلاعات نه تنها می تواند تاریخچه قیمت ارز را روشن کند بلکه به پیش بینی اینکه ارزش آن می تواند به کدام سمت برود کمک می کند.

آیا این مقاله برای شما مفید بود؟ آیا دانستن حداکثر عرضه یک ارز رمزنگاری شده واقعا مهم است ؟ بیایید در نظرات زیر در مورد آن بحث کنیم!